De stati­ons­buurt van Hasselt, jaren­lang vooral bekend als mobi­li­teits­knoop­punt net buiten het stads­cen­trum, had lang te kampen met een somber en weinig uitno­di­gend straat­beeld. De Stad Hasselt wilde daar veran­de­ring in brengen met een nieuw totaal­con­cept: meer groen, meer dyna­miek en een sterke mix van wonen, werken en beleven. Deze visie gaf de buurt een frisse impuls, een ambitie waar ook onze bouw­heer voluit op wilde inzetten. 

Na de recente reno­vatie van een pand enkele percelen verder, besloot de bouw­heer om ook het bestaande kantoor­ge­bouw aan de Frans Massystraat 21 – 19 te vernieuwen. Het aangren­zende, bouw­val­lige rijhuis aan de Frans Massystraat 17 – 15 maakte plaats voor een nieuw­bouw met een eigen­tijds programma. Wij kregen de opdracht om beide sites te vere­nigen tot één samen­han­gend geheel. 

Het bestaande kantoor­ge­bouw uit 1986, opge­bouwd uit een solide beton­struc­tuur en duur­zame mate­ri­alen, verkeerde dankzij zorg­vuldig onder­houd nog in uitste­kende staat. Deze struc­tuur vormde het uitgangs­punt van ons ontwerp. De lichte invul­wanden van de vroe­gere kantoren boden flexi­bi­li­teit voor een nieuwe invul­ling. De ligging, vlakbij station en centrum, maakte de site bijzonder geschikt voor jonge bewo­ners die de stad willen ontdekken. Zo ontstond een dyna­misch programma met studen­ten­ka­mers, compacte appar­te­menten en een poly­va­lent handel­s­pand, enthou­siast onthaald door de Stad Hasselt. 

Duurzaamheid en circu­la­ri­teit stonden centraal in het ontwerp. Waar moge­lijk werden bestaande mate­ri­alen behouden of herge­bruikt; kasten kregen een tweede leven en kleine ingrepen versterkte het geheel. De nadruk lag niet alleen op herge­bruik, maar ook op verbin­ding. Een gemeen­schap­pe­lijke keuken en ruime ontmoe­tings­zones nodigen bewo­ners uit om samen te koken, studeren en ontspannen. 

De onder­door­gang van het kantoor­ge­bouw kreeg een nieuwe rol als verbin­dend hart van het geheel. Ze verbindt de verschil­lende woon­vormen, van studen­ten­ka­mers tot appar­te­menten, en biedt tege­lijk perspec­tief op toekom­stige door­gangen naar de achter­lig­gende zones. Zo wordt ze een open en uitno­di­gende schakel tussen het project en de stad.

Tussen de twee bouw­delen ligt een open binnen­koer die fungeert als ontmoe­tings­plek. Een trans­pa­rante buiten­trap en stevige lift­schacht verbinden de volumes en versterken het gemeen­schaps­ge­voel. Deze verwe­ven­heid van circu­la­tie­lijnen zorgt voor leven op de koer, van spon­tane gesprekken tot kleine feestjes en buurt­bar­be­cues. Zo werd een ooit grauwe plek een brui­sende woon­om­ge­ving: Perron 21. 

De nieuw­bouw combi­neert verschil­lende woon­vormen en is toegan­ke­lijk via dezelfde centrale trap en lift. Aan de straat­zijde bevindt zich een trans­pa­rant handel­s­pand met een uitno­di­gende dubbel­hoge ruimte die zicht biedt tot in de kelder. Daarboven werd gekozen voor een lichte, betonnen gevel die naad­loos over­loopt in het karak­te­ris­tieke volume van het bestaande kantoor­ge­bouw, een heden­daagse verta­ling van de histo­ri­sche struc­tuur van de buurt.